[ Adjectives | Adverbs | The Definite Article | Conjunctions ]
[ Nouns | Numbers | Prepositions | Pronouns | Verbs | Front Page ]
Back to the Verbs Menu.
Supine: átt; Present Participle: eigandi
Note: eiga takes the supine.
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég á eigi átti ætti þú átt eigir áttir ættir hann á eigi átti ætti við eigum eigum áttum ættum þið eigið eigið áttuð ættuð þeir eiga eigi áttu ættu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Past Participle: farinn; Supine: farið; Present Participle: farandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég fer fari fór færi þú ferð farir fórst færir hann fer fari fór færi við förum förum fórum færum þið farið farið fóruð færuð þeir fara fari fóru færu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Past Participle: fenginn; Supine: fengið; Present Participle: fáandi
Note: fá takes the supine.
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég fæ fái fékk fengi þú færð fáir fékkst fengir hann fær fái fékk fengi við fáum fáum fengum fengum þið fáið fáið fenguð fenguð þeir fá fái fengu fengu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Past Participle: getinn; Supine: getið; Present Participle: getandi
Note: geta takes the supine.
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég get geti gat gæti þú getur getir gast gætir hann getur geti gat gæti við getum getum gátum gætum þið getið getið gátuð gætuð þeir geta geti gátu gætu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: haft; Present Participle: hafandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég hef hafi hafði hefði þú hefur hafir hafðir hefðir hann hefur hafi hafði hefði við höfum höfum höfðum hefðum þið hafið hafið höfðuð hefðuð þeir hafa hafi höfðu hefðu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: kunnað; Present Participle: kunnandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég kann kunni kunni kynni þú kannt kunnir kunnir kynnir hann kann kunni kunni kynni við kunnum kunnum kunnum kynnum þið kunnið kunnið kunnuð kynnuð þeir kunna kunni kunnu kynni
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: mátt; Present Participle: megandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég má megi mátti mætti þú mátt megir máttir mættir hann má megi mátti mætti við megum megum máttum mættum þið megið megið máttuð mættuð þeir mega megi máttu mættu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: munað; Present Participle: munandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég man muni mundi myndi þú manst munir mundir myndir hann man muni mundi myndi við munum munum mundum myndum þið munið munið munduð mynduð þeir muna muni mundu myndi
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Note: no supine or participles.
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég mun muni mundi myndi þú munt munir mundir myndir hann mun muni mundi myndi við munum munum mundum myndum þið munuð munið munduð mynduð þeir munu muni mundu myndu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Note: no supine or participles.
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég skal skuli - skyldi þú skalt skulir - skyldir hann skal skuli - skyldi við skulum skulum - skyldum þið skuluð skulið - skylduð þeir skulu skuli - skyldu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: unnað; Present Participle: unnandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég ann unni unni ynni þú annt unnir unnir ynnir hann ann unni unni ynni við unnum unnum unnum ynnum þið unnið unnið unnuð ynnuð þeir unna unni unnu ynni
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: verið; Present Participle: verandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég er sé (veri) var væri þú ert sért (verir) varst værir hann er sé (veri) var væri við erum séum (verum) vorum værum þið eruð séuð (verið) voruð væruð þeir eru séu (veri) voru væru
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Past Participle: orðinn; Supine: orðið; Present Participle: verðandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég verð verði varð yrði þú verður verðir varðst yrðir hann verður verði varð yrði við verðum verðum urðum yrðum þið verðið verðið urðuð yrðuð þeir verða verði urðu yrðu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: viljað; Present Participle: viljandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég vil vilji vildi vildi þú vilt viljir vildir vildir hann vill vilji vildi vildi við viljum viljum vildum vildum þið viljið viljið vilduð vilduð þeir vilja vilji vildu vildu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: vitað; Present Participle: vitandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég veit viti vissi vissi þú veist vitir vissir vissir hann veit viti vissi vissi við vitum vitum vissum vissum þið vitið vitið vissuð vissuð þeir vita viti vissu vissu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Supine: þurft; Present Participle: þurfandi
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég þarf þurfi þurfti þyrfti þú þarft þurfir þurftir þyrftir hann þarf þurfi þurfti þyrfti við þurfum þurfum þurftum þyrftum þið þurfið þurfið þurftuð þyrftuð þeir þurfa þurfi þurftu þyrftu
Back to the Auxiliary Verbs Menu.
Strong (or irregular) verbs may be grouped into six general types, depending on the root vowel change they undergo when declined across the infinitive, perfect singular, perfect plural, and supine/past participle.
Back to the Verbs Menu
Characterized by the root vowel change: í--ei/é--i--i
Bíta - to bite: bíta--beit--bitið--bitinn
Imperative: bít (s), bítið (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég bít bíti beit biti þú bítur bítir beitst bitir hann bítur bíti beit biti við bítum bítum bitum bitum þið bítið bítið bituð bituð þeir bíta bíti bitu bitu
The first person singular present indicative is given in brackets where its stem differs from the infinitive;
(u) indicates that the supine is formed with u as opposed to o.
bíða - wait; bíta - bite; drífa - drive; gína - gape; grípa - grasp; hníga - fall gently; hrífa - catch hold; hrína - squeal; hvína - whistle, whine; klífa - climb; klípa - pinch; kvíða - dread; líða - elapse; líta - look; ríða - ride; rífa - tear; rísa - rise; síga - sink; skína - shine; skríða - creep; slíta - break; sníða - cut; stíga - step; svíða - singe, smart; svífa - soar; svíkja - deceive; víkja - yield; þrífa - grasp, snatch; clean.
Back to the Strong Verbs Menu
Characterized by the root vowel change: jó/jú/ú--au/ó--u--o
Bjóða - to offer: bjóða--bauð--buðum--boðið
Imperative: býð (s), bjóðið (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég býð bjóði bauð byði þú býður bjóðir bauðst byðir hann býður bjóði bauð byði við bjóðum bjóðum buðum byðum þið bjóðið bjóðið buðuð byðuð þeir bjóða bjóði buðu byðu
The first person singular present indicative is given in brackets where its stem differs from the infinitive;
(u) indicates that the supine is formed with u as opposed to o.
bjóða (býð) - offer; brjóta (brýt) - break; drjúpa (drýp) - drip; fjúka (fýk) - blow; fljóta (flýt) - float; fljúga (flýg) - fly; frjósa (frýs) - freeze; gjósa (gýs) - gush; gjóta (gýt) - have young; hlóta (hlýt) - must; hnjóta (hnýt) - stumble; hrjóta (hrýt) - snore; hrökkva (hrekk) - draw back; kljúfa (klýf) - split; kjósa (kýs) - choose; krjúpa (krýp) - creep; ljósta (lýst) - strike; ljúga (lýg) - lie; ljúka (lýk) - end; lúta (lýt) - bend; njóta (nýt) - enjoy; rjóða (rýð) - redden; rjúfa (rýf) - break; rjúka (rýk) - smoke; sjóða (sýð) - boil; sjúga (sýg) - suck; skjóta (skýt) - shoot; smjúga (smýg) - creep through; strjúka (strýk) - stroke; súpa (sýp) - sip; sökkva (sekk) - sink; stökkva (stekk) - jump; syngja - sing; þjóta (þýt) - rush; þrjóta (þrýt) - end.
Back to the Strong Verbs Menu
Characterized by the root vowel change: e/i/ja/y/ö--a/ö--u--o/u
Bresta - to burst:bresta--brast--brustum--brostið
Imperative: brest (s), brustuð (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég brest bresti brast brysti þú brestur brestir brast brystir hann brestur bresti brast brysti við brestum brestum brustum brystum þið brestið brestið brustuð brystuð þeir bresta bresti brustu brystu
The first person singular present indicative is given in brackets where its stem differs from the infinitive;
(u) indicates that the supine is formed with u as opposed to o.
binda (u) - tie; brenna (u) - burn; bresta - burst; detta - fall; drekka (u) - drink; finna (u) - find; gella - yell; gjalda geld - pay; gjalla (gell) - scream; hrinda (u) - push; hverfa - disappear; renna (u) - run; skella - crash; skreppa - slip; sleppa - escape; snerta (snerti) - touch;spinna (u) - spin; spretta - grow; springa (u) - burst; stinga (u) - prick; svelgja - swallow; svelta - starve; sverfa - swear; vella - seethe; velta - overturn; verða - become; verpa - throw; vinda (u) - wind; vinna (u) - work.
Note: the type 3 verbs hrinda, snerta and verpa are all usually weak (hrinda hrinti
hrint) (snerta snerti snert) and (verpa verpti verpt)
Back to the Strong Verbs Menu
Characterized by the root vowel change: e/o--a/o--á/o--o/u
Bera - to carry:bera--bar--bárum--borið
Imperative: ber (s), berið (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég ber beri bar bæri þú berð berir barst bærir hann ber beri bar bæri við berum berum bárum bærum þið berið berið báruð bæruð þeir bera beri báru bæru
The first person singular present indicative is given in brackets where its stem differs from the infinitive; (u) indicates that the supine is formed with u as opposed to o.
bera (o) - carry; biðja (beðinn) - pray; drepa (drepinn) - kill; fregna (fregið) - ask; gefa (gefinn) - give; geta (getinn) - be able; kveða (kveðinn) - say; leka (lekinn) - play; lesa (lesinn) - read; liggja (leginn) - lie; meta (metinn) - value; nema (u) - learn; reka (rekinn) - drive; sitja (setinn) - sit; skera (o) - cut; stela (o) - steal.
Back to the Strong Verbs Menu
Characterized by the root vowel change: a/á/e/ey/o/æ--ó--ó--a/e
Taka - to take:taka--tók--tókum--tekið
Imperative: tek (s), takið (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég tek taki tók tæki þú tekur takir tókst tækir hann tekur taki tók tæki við tökum tökum tókum tækjum þið takið takið tókuð tækjuð þeir taka taki tóku tækju
The first person singular present indicative is given in brackets where its stem differs from the infinitive;
(u) indicates that the supine is formed with u as opposed to o;
(e) indicates that the supine and past participle are formed with an e, e.g. dreginn.
aka (e) - drive; ala - give birth to; draga (e) - drag; fara - go; flá (flæ)(e) - flay; gala - crow; grafa - dig; hefja - lift,begin; hlaða - load; kala - freeze; mala - grind; skaka (e) - shake; skafa - scrape; slá (slæ)(e) - strike; standa (staðinn) - stand; taka (e) - take; vaða - wade; vega - weigh.
Back to the Strong Verbs Menu
An inconsistent group. Most have é--é or jó/ó--ju/u in the perfect singular and plural. Stem of the supine and past participle are generally the same as that of the infinitive.
Gráta - to cry:gráta--grét--grétum--grátið
Imperative: græt (s), grátið (pl)
Pres. I. Pres. S. Past I. Past S. ég græt gráti grét gréti þú grætur grátir grést grétir hann grætur gráti grét gréti við grátum grátum grétum grétum þið grátið grátið grétuð grétuð þeir gráta gráti grétu grétu
The verbs listed here are given in the form:
infinitive (meaning): 1st.Sing.Pres--1st.Sing.Perf--1st.Plu.Perf--Past.Part
Many of these verbs are irregular to some degree, and some additional difficult to classify verbs have been added to the list for want of a better place to put them for the moment.
auka (increase): eyk--jók--jukum (ukum), jyki (yki)--aukinn ausa (dip, ladle): eys--jós--jusum (usum), jysi (ysi)--ausinn blása (blow): blæs--blés--blésum--blásinn búa (prepare, live): bý--bjó--bjuggum, byggi--búinn deyja (die): dey--dó--dóum--dáinn éta (eat): ét--át--átum--étinn falla (fall): fell--féll--féllum--fallinn fá (get): fæ--fékk--fengum--fenginn ganga (walk, go): geng--gekk--gengum--genginn halda (hold): held--hélt--héldum--haldinn hanga (hang): hangi--hékk--héngum--hanginn heita (be called): heiti--hét--hétum--heitinn hlaupa (run): hleyp--hljóp--hlupum, hlypi--hlaupinn hlæja (laugh): hlæ--hló--hlógum--hlegið höggva (hew): hegg--hjó--hjuggum, hyggi--högg(v)inn koma (come): kem--kom--komum--kominn láta (let): læt--lét--létum--látinn leika (play): leik--lék--lékum--leikinn ráða (advise): ræð--réð--réðum--ráðinn sjá (see): sé--sá--sáum--séður (sénn) skjálfa (tremble): skelf--skalf--skulfum--skolfið sofa (sleep): sef--svaf--sváfum--sofinn spýja (vomit): spý--spjó--spjóum--spúinn sverja (swear): sver--sór--sórum--svarinn troða (tread): treð--tróð--tróðum--troðinn vaxa (grow): vex--óx--uxum,yxi--vaxinn vefa (weave): vef--óf--ófum--ofinn þvo (wash): þvæ--þó--þógum--þveginn
Back to the Strong Verbs Menu
The weak (or regular) verbs are divided into four groups on the basis of their present stem:
Group One ( telja, etc.)
Group Two ( dæma, etc.)
Group Three ( lifa, etc.)
Group Four ( kalla, etc.)
Paradigms of each group are presented below as follows:
1st Pers. Sing. Pres.--1st Pers. Sing. Past--1st Pers. Plu. Past--Past Part.
Back to the Verbs Menu
Back to the Weak Verbs Menu
Back to the Weak Verbs Menu
Back to the Weak Verbs Menu
Back to the Weak Verbs Menu
Icelandic has fourteen tenses, four basic and the rest being formed with the auxiliary verbs hafa or munu + the supine or infinitive.
The tenses of að tala (to speak, tell) are as follows:
Present I. ég tala Present S. ég tali Past I. ég talaði Past S. ég talaði Perfect I. ég hef talað Perfect S. ég hafi talað Pluperpect I. ég hafði talað Pluperfect S. ég hefði talað Future I. ég mun tala Future S. ég muni tala Future Perfect I. ég mun hafa talað Future Perfect S. ég muni hafa talað Conditional ég mundi tala Conditional Perfect ég mundi hafa talað
Some verbs use vera or verða instead of hafa as an auxiliary, often verbs involving motion.
The tenses of að fara (to go) are as follows:
Present I. ég fer (ég er farinn) Present S. ég fari (ég sé farinn) Past I. ég fór (ég var farinn) Past S. ég færi (ég væri farinn) Perfect I. ég hef farið (ég hef verið farinn) Perfect S. ég hafi farið (ég hafi verið farinn) Pluperpect I. ég hafði farið Pluperfect S. ég hefði farið Future I. ég mun farinn (ég mun verða/vera farinn) Future S. ég muni farinn (ég muni verða/vera farinn) Future Perfect I. ég mun hafa verið farinn Future Perfect S. ég muni hafa verið farinn Conditional ég mundi farinn (ég mundi verða/vera farinn) Conditional Perfect ég mundi hafa verið farinn
Back to the Verbs Menu
The passive voice is formed using vera or verða plus the Past Participle.
For example, kalla -- to call:
Present I. ég er kallaður (þú ert kallaður, etc.) Present S. ég sé kallaður Past I. ég var kallaður Past S. ég væri kallaður Perfect I. ég hef verið kallaður Perfect S. ég hafi verið kallaður Pluperpect I. ég hafði verið kallaður Pluperfect S. ég hefði verið kallaður Future I. ég mun verða (vera) kallaður Future S. ég muni verða (vera) kallaður Future Perfect I. ég mun hafa verið kallaður Future Perfect S. ég muni hafa verið kallaður Conditional ég mundi verða (vera) kallaður Conditional Perfect ég mundi hafa verið kallaður
Notes:
Verða may be used in the Past Passive.
In the Future Passive, verða may be used in its Present Tense without munu, for example: Hann verður flengdur instead of Hann mun verða flengdur (He will be flogged).
When the Passive Conditional is used in the Subjunctive form (e.g. in indirect speech), verða is used without munu, for example: Ég hélt, að hann yrði drepinn -- I thought that he would be killed.
Back to the Verbs Menu
The Middle Voice is formed by the addition of the ending -st to the Active verb, in any tense. When this results in the occurence of the letters ds, ðs or ts in the same syllable such that only the -s sound is pronounced, the d, ð or t is dropped, for example: stend + st = stenst; bregð + st = bregst; læt + st = læst.
The fourteen tenses of the Middle Voice of the verb kalla -- to call, are as follows:
Present I. ég, þú, hann kallast; við köllumst, þið kallist, þeir kallast Present S. ég kallist Past I. ég, þú, hann kallaðist; við kölluðumst, þið kölluðust, þeir kölluðust Past S. ég kallaðist Perfect I. ég hef kallast Perfect S. ég hafi kallast Pluperpect I. ég hafði kallast Pluperfect S. ég hefði kallast Future I. ég mun kallast Future S. ég muni kallast Future Perfect I. ég mun hafa kallast Future Perfect S. ég muni hafa kallast Conditional ég mundi kallast Conditional Perfect ég mundi hafa kallast
Notes:
The Middle Voice has four principal uses:
Reflexive. The original meaning of the Middle Voice. For example, klæða -- to dress, gives klæðast -- to dress oneself;
Reciprocal. The Middle Voice ending may indicate hvor annan -- each other. For example, Þeir hittust is equivalent to Þeir hittu hvor annan -- They met (each other);
Passive. Hann kallast can mean the same as Hann er kallaður;
Intransitive. Several transitive verbs have intransitive counterparts formed using the Middle Voice, for example: kvelja/kveljast -- to torture; gleðja/gleðjast -- to gladden/rejoice; mata/matast -- to feed/eat.
Middle Voice Verbs. Several verbs exist only in the Middle Voice. Examples include nálgast -- to approach;annast -- to take care of; heppnast -- to succeed;óttast -- to fear;vingast við -- to become freindly with;öðlast -- to obtain.
Back to the Verbs Menu
Certain verbs are used only in the third person singular, and usually refer to natural events (the weather, passage of time, etc.):
það dagar -- it is dawn(ing);
það kvöldar -- it is becoming evening;
það dimmir -- it is getting dark;
það vorar -- it is becoming Spring;
það haustar -- it is becoming Fall;
það hitnar -- it is getting warm;
það kólnar -- it is getting cold;
það snjóar/fennir -- it is snowing;
það rignir -- it is raining;
það geisar -- a gale is blowing.
Certain impersonal verbs are used with the accusative personal pronoun:
Mig, þig, hann, osfr. þyrstir, hungrar, etc. -- I am thirsty, hungry, etc.;
Það munar miklu -- it makes a great difference;
Mig munar um hverja krónuna -- Every krona makes a difference to me;
Mig langar til að gera það -- I long to do that;
Mig dreymdi vel (illa) í nótt -- I had a nice (bad) dream last night.
This impersonal construction is very common in Icelandic. The logical subject of a sentence is forced into the Dative case by the impersonal (third person) use of the verb. Some examples:
Mér hefur oft dottið í hug að læra ensku;
Mér er heitt (kalt);
Mér þykir gaman að lesa sögurnar;
Honum hefði verið betra að fara eftir mínum ráðum;
Mér líkar vel við þig;
Honum skeikar ekki;
Mér batnar/versnar;
Honum batnaði seint;
Mér finnst það gott;
Þeim laust saman.
Back to the Verbs Menu